Ύστερα από 4 χρόνια
και κάτι μήνες ανοίγουμε πόρτες και παράθυρα ξανά εδώ στην «ΠΑΛΙΑ ΜΗΘΥΜΝΑ» και δεν θα μπορούσαμε να
το κάνουμε καλύτερα από το να
παρουσιάσουμε «προς ακρόασην» δυο μελοποιημένα ποιήματα του αξέχαστου
συμπατριώτη μας ποιητή Μήτσου Τσιάμη.
Η πρωτοβουλία της
ιδέας ανήκει στον φιλόλογο Δημήτρη
Πατίλα που έδωσε για μελοποίηση στίχους του αγαπημένου ποιητή στους επίσης
συμπατριώτες μας συνθέτες Νίκο Τσιριγώτη
και Θόδωρο Ζουμπούλη, αποτέλεσμα που μαζί με το φίλο Αντώνη
Κυριαζή καταφέραμε να σας το παρουσιάσουμε.
Στο πρώτο τραγούδι ακούσατε τα δίστιχα 39, 1, 11, 28, 24 από την ποιητική συλλογή Λαϊκά Επιτύμβια (2006) το οποίο μελοποίησε ο Νίκος Τσιριγώτης.
Όσην αγάπη
μούδωσες τόσες χαρές επήρα
ολοχρονίς θ’
ανθίζουνε της Άνοιξης τα μύρα.
Ήσουν μικρή κι
ανήμπορη στα βάσανα του κόσμου
μα είχες τη χάρη
θεϊκή, την ευωδιά του διόσμου.
Έραιναν την
αγάπη μας οι νερατζιές κι οι βιόλες
κι οι πίκρες κι
οι κακοκεφιές γίναν γιορτές και σχόλες.
Ήπρεπεν ο
Θεόφιλος να σ’ είχε ζωγραφίσει,
Με πλούτος τ’
άγια χρώματα της Λέσβου και τη φύση.
Τα χρόνια που
φύγανε κι όσα μου μένουν πίσω
Χίλιες κι εξήντα
μια φορές, δε θα σε λησμονήσω.
Στο δεύτερο τραγούδι ακούσατε το Ιστορία της αγάπης από την ποιητική
συλλογή Σιωπηλά Μιλήματα (1943). Συνθέτης ο Θόδωρος Ζουμπούλης.
.
.
Κατ’ απ’ τη
μηλιά / ιστορία παληά - /ανθίσαν δυο κρίνοι
Κάτω απ’ τη
μηλιά / τα ξανθά μαλλιά / όνειρο έχουν γίνει…
Κάτω απ’ τη
μηλιά / τάδοστα φιλιά / ποιος θα μου τα φέρει
Κάτω απ’ τη
μηλιά / μια πρωταπριλιά / κάποιο καλοκαίρι…
* Ακούστηκαν για πρώτη φορά σε
εκδήλωση του Λογοτεχνικού Ομίλου Μυτιλήνης για Λέσβιους ποιητές στις 8 Μαΐου
2018
