Η ΠΑΛΙΑ ΜΗΘΥΜΝΑ ΜΑΣ των ασπρόμαυρων εικόνων…

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Στράτος Χατζηγιάννης

Στράτος Χατζηγιάννης
(1929-1985)

«Δεν είναι οι Αγάπες μου πάντα πικρόλαλα πουλιά,
Καράβια μακροτάξιδα και ρόδα μαραμένα!
Είναι αιθέρια γιασεμιά, πουλιά μενεξελιά,
Τραγούδια μελιστάλαχτα και κρίνα μυρωμένα».


Γεννήθηκε το 1929, στη Μόρια της Λέσβου όπως και ο κ. Δουραμάνης. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του και στο Α’ οκτατάξιο Γυμνάσιο Μυτιλήνης. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Δίδαξε από το 1949 μέχρι το 1982 που συνταξιοδοτήθηκε για λόγους υγείας οι οποίοι, άλλωστε, ήταν και η αιτία του θανάτου του.
Με έντονη παρουσία στην πνευματική ζωή του νησιού μας. Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Στάθηκε ένας γνήσιος και πραγματικός –με όλη τη σημασία- δάσκαλος, με ευσυνειδησία και πάθος για τη σπουδή και τη μάθησή μας.
Ένας λόγιος που τιμούσε τη διδασκαλική του παράδοση.
Ας σταθεί τούτο το αφιέρωμα μια σύντομη αναφορά, ένα ελάχιστο «πνευματικό μνημόσυνο» με όλο το σεβασμό και την αγάπη που οφείλουμε στη δημιουργική προσφορά του.


Βιβλία που έχει γράψει:
«Προσμονή» Διηγήματα (1969), «Ισχνά Καλάμια» Νουβέλλα (1973), «Η Ιστορία της Μήθυμνας» Α’ βραβείο φιλολογικού διαγωνισμού (1976), «Ένα φανάρι μέσα στη νύχτα» Διηγήματα (1978), «Μαρτυρίες των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων για τη

Λέσβο και τους Λέσβιους» Μελέτη (1979), «Οι Πωγωνάτοι της Λέσβου» Μυθιστόρημα (1980), «Η αταξία του συμπτώματος» Διηγήματα (1980), «Τραγούδια του λαού της Λέσβου» Λαογραφική συλλογή-μελέτη. Ανάτυπο από το περιοδικό «Απανεμιά» (1980), «Λεσβιακή Λαογραφία» (Παροιμίες, παροιμιακές φράσεις, αποφθέγματα, επιφθέγματα, χρονικά) (1981), «Ιδιωματικές λέξεις της Λέσβου» Μελέτη, Βραβείο Γλωσσικής Εταιρείας (1983), «Αφλουγές» Πεζά γραμμένα στο μυτιληνιό γλωσσικό ιδίωμα (1983), «Τετράδια της μοναξιάς μου» Δοκίμια (1986).
Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικά: «Αιολικά Γράμματα», «Λεσβιακό Ημερολόγιο», «Ενδοχώρα» και αλλού, χωρίς να σχηματοποιηθούν σε συλλογή.


Στην «Η Ιστορία της Μήθυμνας», ένα από τα βιβλία του, συγκέντρωσε πολύτιμα ιστορικά στοιχεία και έδωσε μια λεπτομερή εικόνα της πόλης όπου δίδαξε σαν εκπαιδευτικός και την τίμησε με την προσφορά του.
Μηθυμναίος


5 σχόλια:

Δώρα Γιαννάκου-Παρίση είπε...

Στράτο καλημέρα, ήταν και δικός μου δάσκαλος ο Χ"γιάννης και του χρωστάω που σπούδασα. Ομπαμπάς μου δεν ήθελε ούτε να ακούσει για σπουδές, εκείνος όμως τον κατάφερε. Ήταν σπουδαίοι ανθρωποι και δάσκαλοι εκείνος και η γυναίκα του. Άλλαξαν όλο το κατεστήμένο στο σχολείο του Μολύβου, έφεραν τη μοντέρνα δηδασκαλία και είχαν τόση όρεξη να μάθουν γράμματα στα παιδιά. Έπρεπε να τον δεις πόσο έλαμπε το πρόσωπό του όταν τον συνάντησα πια στη Μυτηλήνη μετά την επιστροφή μου εκεί και του είπα τί είχα κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Λέει είχα δίκιο. Δεν έχω όμως Στράτο τα βιβλία του μήπως ξέρεις πού μπορώ να τα βρώ. Το καιρό που αρχισε να γράφει ήμουν στο Παρίσι και δεν ήξερα πως είχε γράψει τόσα πολλά. Μπράβο και για την ανάρτηση στο Μηθυμναίο, πολύ καλή και δοσμένη με το απαραίτητο χιούμορ, μακάρι να έκλειναν όλα τα μαγαζιά λογω έρωτος. Καλό μεσημέρι.

Μηθυμναίος είπε...

Δώρα Γιαννάκου-Παρίση είπε...

Πολύ καλός και ολίγον τι αυστηρός αλλά αυτό ήταν καλό… για να γίνουμε άνθρωποι! Πολύ τον εκτιμούσα!

Εγώ έχω 5-6 από τα βιβλία του, νομίζω πως στη Μυτιλήνη μπορείς να βρεις κάποια από αυτά. Ίσως στο βιβλιοπωλείο του Πετρά, αν ακόμη υπάρχει…

Σχολιάζεις την ανάρτηση του Μηθυμναίου από εδώ, γιατί; Η είσοδος εκεί, Δώρα, είναι ανοιχτή, ελεύθερη και περιμένει.

Δώρα Γιαννάκου-Παρίση είπε...

Καλησπέρα Στράτο, το βιβλιοπωλείο του Πετρά είναι αρκετά χρόνια που έκλεισε δυστυχως. Σχολίασα στο Μηθυμναίος αλλά κατά κάποιο τρόπο έσβησε και μετά δεν είχα χρόνο να το ξαναγράψω γι' αυτό το έκανα 2 σε 1. Τί να σου 'πω πολύ δουλειά με τα παιδιά και συν τοις άλλοις ο δημήτρης επέμενε να με πάει στη κινησιοθεραπεύτριά του. Με πάει και με φέρνει κάθε μέρα. Άστα πολύ δουλειά. Καληνύχτα.

Μηθυμναίος είπε...

@ Δώρα Γιαννάκου-Παρίση,

Πάει κι αυτό δηλαδή... Κάθε που ερχόμουν στη Μυτιλήνη, πέρναγα να βρω κανα βιβλίο από του Πετρά... κρίμα!
Θα το έχω υπ' όψιν μου αν μάθω κάτι για τα βιβλία που σ' ενδιαφέρουν. Ίσως να σε βοηθήσει ο Αντώνης...

Χρειάζεσαι πρακτική, Δώρα για τα σχόλια. Βλέπεις ότι έχουν απομείνει ακόμη κάποια καλά παιδιά; Μπράβο Δημητράκη κι εσύ είσαι παλαιάς κοπής άνθρωπος.
Πολύ το χαίρομαι που έχει κρατήσει ο Δημήτρης αυτό το λίγο ελληνικό που πάντα μας διασώζει: το φιλότιμο!!!

Καλή εβδομάδα και στους δυο σας!

Unknown είπε...

Με χαρά και ιδιαίτερη συγκίνηση,διαβάσαμε ( εγώ, η μητέρα μου,και η αδερφή μου)τα σχόλια σας για τον πατέρα μου και την μητέρα μου Στράτο και Μελανθία Χατζηγιάννη.Θα ήταν χαρά για εμάς να σας χαρίσουμε κάποια απο τα βιβλία του πατέρα μου,από όσα φυσικά έχουμε ένα αρκετό απόθεμα αντιτύπων.Κάποια δυστυχώς έχουν εξαντλήθει. Ευχαριστούμε πολύ- Στέλιος Χατζηγιάννης Τηλ:6948526791