Παρακολουθώ όλα τούτα τα ασπρόμαυρα φωτογραφικά ντοκουμέντα που ανεβάζεις εδώ, Αντώνη μου, και σου ομολογώ ότι γεννούν μέσα μου μια νοσταλγία, αυτή τη νοσταλγία μιας χαμένης εποχής που όλοι, λίγο-πολύ, αναπολούμε. Βλέπω αυτά τα υπέροχα προσωπάκια, τα «πρωτάκια» του 1958-59 –γνωστά τα περισσότερα– και μου ξανάρχονται στο νου δικές μου στιγμές, γιατί κι εγώ ήμουν εκεί παραδίπλα –λίγο πιο πάνω, βέβαια– και σκέπτομαι, βλέποντας το παρελθόν να επιστρέφει σε εικόνες, ότι ποτέ δεν έφυγε…
Ανεκτίμητος θησαυρός όλο τούτο, φίλε μου! Συνέχισε να μας συγκινείς!
4 σχόλια:
e3eretiki douleia!
eleg3e to faces of eressos
Παρακολουθώ όλα τούτα τα ασπρόμαυρα φωτογραφικά ντοκουμέντα που ανεβάζεις εδώ, Αντώνη μου, και σου ομολογώ ότι γεννούν μέσα μου μια νοσταλγία, αυτή τη νοσταλγία μιας χαμένης εποχής που όλοι, λίγο-πολύ, αναπολούμε.
Βλέπω αυτά τα υπέροχα προσωπάκια, τα «πρωτάκια» του 1958-59 –γνωστά τα περισσότερα– και μου ξανάρχονται στο νου δικές μου στιγμές, γιατί κι εγώ ήμουν εκεί παραδίπλα –λίγο πιο πάνω, βέβαια– και σκέπτομαι, βλέποντας το παρελθόν να επιστρέφει σε εικόνες, ότι ποτέ δεν έφυγε…
Ανεκτίμητος θησαυρός όλο τούτο, φίλε μου!
Συνέχισε να μας συγκινείς!
Έχουμε καθόλου ονόματα των παιδιών;
Δημοσίευση σχολίου